Wielkopostna mowa tryptyku
Cennym zabytkiem pozostaje renesansowy tryptyk w ołtarzu głównym z ok. 1540 r., przedstawiający w centralnym miejscu Chrystusa Zmartwychwstałego ukazującego się Maryi, postaci świętych, sceny maryjne oraz – cztery wyobrażenia Męki Pańskiej na ścianach zamykających tryptyk. Są one zawsze prezentowane od Środy Popielcowej przez cały Wielki Post.

Liturgia Środy Popielcowej w kościele w Tarczku ma charakterystyczny rys – od pierwszej porannej Mszy św. w tym dniu, w  tryptyku ołtarzowym są eksponowane wyłącznie cztery sceny pasyjne. Pozostałe elementy tryptyku zostają zamknięte. To stara i  swoista tradycja, sięgająca w odległy czas, może nawet kilka wieków wstecz. Przez 40 dni Wielkiego Postu wierni i pielgrzymi oglądają wyłącznie 4 sceny z Drogi Krzyżowej: biczowanie Pana Jezusa, ukoronowanie cierniem, Jezusa niosącego krzyż i złożenie do grobu. Podczas śpiewu hymnu „Chwała na wysokości Bogu” w wigilię paschalną, jest ponownie odsłaniany cały tryptyk. Cenny zabytek w latach 90. przeszedł gruntowaną konserwację.

W kościele znajdują się także dwa boczne ołtarze późnorenesansowe, barokowa ambona, chrzcielnica romańska z XIV wieku, gotycka płaskorzeźba z XVI wieku. Na ścianach kościoła zachowały się pozostałości renesansowej polichromii. Zakrystia – XVII wiek.

 Odpusty:

św. Idziego – 1 września;
św. Anny – 26 lipca

W 1354 r. Kazimierz Wielki w zamian za otrzymane od bpa Bodzanty 500 grzywien i jedną z wiosek, zwolnił ludność kasztelani tarskiej z obowiązku udzielania pomocy wojennej w ‘ściganiu Tatarów, Litwinów i Rusinów’.

Wśród okolicznych pól stoi kapliczka słupowa z XVIII wieku, wg tradycji zbudowana w miejscu bitwy z Tatarami w 1241 r.