Tarczek to jedna z najstarszych osad regionu świętokrzyskiego. Już w drugiej połowie XIII w. w Tarczku Nowym, wówczas osadzie miejskiej, istniał kościół. Pierwotny romański, murowany, został przebudowany w XVI w. Konsekrowano go w 1591 r.

Nowy Tarczek tętnił życiem; powstał w XII w. i właśnie tutaj przeniesiono ze Starego Tarczka (dzisiejszej Świętomarzy) targowisko, wzniesiono dwór biskupi, a w 1253 r. lokowano miasto (przetrwało do XV w). W Tarczku była siedziba kasztelani i okazały dwór biskupi, przeniesiony w XIV w. do pobliskiego Bodzentyna. Od tego czasu Tarczek zaczął podupadać.

Romański kościół św. Idziego został zbudowany w XIII w. Wezwanie świątyni pozwala przypuszczać, że stał w tym miejscu kościół już w XI w., być może fundowany przez Bolesława Hermana w podzięce za narodziny syna Bolesława Krzywoustego. Według tradycji, świątynia w Tarczku kryje w swoich murach pozostałości kościoła z XI w., fundowanego właśnie przez Hermana. Stanowi doskonały przykład budowli romańskiej – wzniesiona została z dokładnie obrobionych ciosów kamiennych piaskowca i ma kształt połączonych ze sobą prostych brył geometrycznych. Grube mury, ze względu na funkcje obronne, posiadają małe, wysoko usytuowane otwory okienne, zachowane w pierwotnej formie od strony południowej.

Za datę powstania pierwotnego kościoła podaje się rok 1086, co wiąże się z początkiem kultu św. Idziego opata w Polsce. Kościół jest orientowany, jednonawowy z prostokątnym prezbiterium. W części zachodniej nawy zachowała się empora . Ów pierwszy kościół romański został przebudowany w XVI w. Ponowna konsekracja miała miejsce w 1591. Świątynia była kilkakrotnie przebudowywana, a w latach 70-tych XX w. odkryto piękny portal romański.

Kościół parafialny w Tarczku stanowi jedną z ciekawszych atrakcji turystycznych w regionie, figuruje we wszelkich przewodnikach i często szukają go turyści. Założona kilka lat temu księga gości wskazuje, że w miesiącach letnich odwiedzali oni Tarczek prawie każdego dnia.