2 dzień rekolekcji o Bogu Ojcu
Katecheza
kliknij na link
Dzień 2 – rano
OKRES I: OJCZE NASZ, KTÓRYŚ JEST W NIEBIE
Kocham Cię Boże Ojcze, kocham miłością Niepokalanego Serca Maryi, Twojej umiłowanej Córki!
Zbaw mnie Jezu, zbaw przez wzgląd na współcierpienie Niepokalanego Serca Maryi, Twojej umiłowanej Matki!
Przyjdź Duchu Święty, przyjdź przez potężne wstawiennictwo Niepokalanego Serca Maryi, Twojej umiłowanej Oblubienicy!
Z Psalmu 145 – Wielkość i dobroć Boga
Chcę Cię wywyższać, Boże mój, Królu,
i błogosławić imię Twe na zawsze i na wieki.
Każdego dnia będę Cię błogosławił
i na wieki wysławiał Twe imię.
Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały,
a wielkość Jego niezgłębiona.
Pokolenie pokoleniu głosi Twoje dzieła
i zwiastuje Twoje potężne czyny.
Głoszą wspaniałą chwałę Twego majestatu i rozpowiadają Twe cuda.
I mówią o potędze Twoich dzieł straszliwych, i opowiadają Twą wielkość.
Przekazują pamięć o Twej wielkiej dobroci i radują się Twą sprawiedliwością.
Pan jest łagodny i miłosierny,
nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.
Pan jest dobry dla wszystkich
i Jego miłosierdzie ogarnia wszystkie Jego dzieła.
Niechaj Cię wielbią, Panie, wszystkie dzieła Twoje
i święci Twoi niech Cię błogosławią!
Niech mówią o chwale Twojego królestwa i niech głoszą Twoją potęgę,
aby oznajmić synom ludzkim Twoją potęgę iwspaniałość chwały Twego królestwa.
Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, Twoje panowanie trwa przez wszystkie pokolenia.
Bóg nas pragnął. Nie jesteśmy dziełem przypadku. Bóg nas zaplanował, chciał, ukochał, pragnął dla nas świętości i przygotował miejsce w Niebie. Święty Paweł w liście do Efezjan mówi (Ef 1, 3-4):
"Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, On napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich - w Chrystusie. W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem”.
Wybrał nas przed założeniem świata! Wiedział o każdym z nas, że się narodzi. Znał nas zanim się poczęliśmy, wybrał dla nas imię, a także czas i miejsce w którym mieliśmy się narodzić i żyć, a także przygotował każdemu misję do spełnienia. Mówił przez proroka Jeremiasza (Jr 1, 4):
"Zanim ukształtowałem cię w łonie matki, znałem cię, nim przyszedłeś na świat, poświęciłem cię."
Bóg dla nas wymyślił i stworzył wszechświat. Tak o tym mówił do siostry Eugenii Ravasio (Bóg Ojciec mówi do swoich dzieci, str. 13)
"Jestem Wiekuisty i kiedy żyłem Jeden Jedyny, już wówczas postanowiłem użyć całej Swej Potęgi do stworzenia istot na Mój Obraz.
Najpierw jednak trzeba było stworzyć materię, aby istoty te mogły znaleźć środki utrzymania.
Stworzyłem zatem świat.
Napełniłem go tym wszystkim, co - jak wiedziałem - będzie ludziom potrzebne: powietrzem, słońcem, deszczem i wieloma innymi rzeczami, o których wiedziałem, że będą im niezbędne do życia.
W końcu został stworzony człowiek! Cieszyłem się Moim dziełem!"
Jesteśmy więc od wieków zaplanowani, oczekiwani i upragnieni! Życia nam nie starczy aby pojąć niezmierną miłość Boga.
Modlitwa bł. Karola de Foucauld
Mój Ojcze, powierzam się Tobie, uczyń ze mną, co zechcesz. Cokolwiek czynisz ze mną, dziękuję Ci. Jestem gotów na wszystko, przyjmuję wszystko, aby Twoja wola spełniała się we mnie i we wszystkich Twoich stworzeniach; nie pragnę nic więcej, mój Boże. W Twoje ręce powierzam ducha mego z całą miłością mego serca. Kocham Cię i miłość przynagla mnie, by oddać się całkowicie w Twoje ręce, z nieskończoną ufnością, bo Ty jesteś moim Ojcem.
2 Dzień – wieczór
SŁOWO BOŻE O BOGU OJCU
Z księgi Jeremiasza (Jr 1,4n)
Pan skierował do mnie następujące słowo:
«Zanim ukształtowałem cię w łonie matki, znałem cię, nim przyszedłeś na świat, poświęciłem cię, prorokiem dla narodów ustanowiłem cię».
Z listu św. Pawła do Efezjan (Ef 1, 3–5a)
Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa,
On napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym
na wyżynach niebieskich - w Chrystusie.
W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem.
Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa.
Rozważanie:
Boże Ojcze! Twój umiłowany Syn był z Tobą kiedy stwarzałeś świat. Był Słowem, przez Które wszystko się stało, co się stało. Ty i o mnie myślałeś już przed założeniem świata. Zanim począłem się w łonie mojej matki, Ty mnie już ukochałeś i już miałeś dla mnie swój przedziwny plan – obdarzyłeś mnie powołaniem. Ty dałeś mi życie i mnie ukształtowałeś. Sprawiłeś, że jestem jedyny, niepowtarzalny i potrzebny na tym świecie. Choć czasem tego nie pojmuję i nie odczuwam, to jednak jestem umiłowanym dzieckiem Twoim – w Chrystusie Jezusie – powołanym do świętości.
Rachunek sumienia:
Wszyscy ochrzczeni, jesteśmy członkami mistycznego Ciała Chrystusa.
Czy czujesz się chciany i kochany?
Czy akceptujesz siebie takim jakim jesteś?
Jak dziękujesz Bogu za dar życia i powołania?
Podziękuj dziś Bogu Ojcu za dar istnienia!
Błogosław, duszo moja, Pana,
i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach! (Ps 103)
REKOLEKCJE - O BOGU OJCU - 33 dniowe - dzień 1
Dzień 1 – rano
OKRES I: OJCZE NASZ, KTÓRYŚ JEST W NIEBIE
Kocham Cię Boże Ojcze, kocham miłością Niepokalanego Serca Maryi, Twojej umiłowanej Córki!
Zbaw mnie Jezu, zbaw przez wzgląd na współcierpienie Niepokalanego Serca Maryi, Twojej umiłowanej Matki!
Przyjdź Duchu Święty, przyjdź przez potężne wstawiennictwo Niepokalanego Serca Maryi, Twojej umiłowanej Oblubienicy!
Psalm 104 – Stworzenie wielbi Boga
Błogosław, duszo moja, Pana!
O Boże mój, Panie, jesteś bardzo wielki!
Odziany we wspaniałość i majestat,
światłem okryty jak płaszczem.
Rozpostarłeś niebo jak namiot,
wzniosłeś swe komnaty nad wodami.
Za rydwan masz obłoki,
przechadzasz się na skrzydłach wiatru.
Jako swych posłów używasz wichry,
jako sługi – ogień i płomienie.
Umocniłeś ziemię w jej podstawach:
na wieki wieków się nie zachwieje. (…)
Jak liczne są dzieła Twoje, Panie!
Ty wszystko mądrze uczyniłeś:
ziemia jest pełna Twych stworzeń. (...)
Póki mego życia, chcę śpiewać Panu
i grać mojemu Bogu, póki mi życia starczy.
Niech miła Mu będzie pieśń moja,
będę radował się w Panu.
Niech znikną z ziemi grzesznicy
i niech już nie będzie występnych!
Błogosław, duszo moja, Pana!
Alleluja.
Aby poznać Boga Ojca trzeba wrócić do początków, do chwil gdy wszystko stwarzał. Katechizm Kościoła Katolickiego uzasadnia dlaczego to ważne:
"Katecheza o stworzeniu ma pierwszorzędne znaczenie. Odnosi się do samych podstaw życia ludzkiego i chrześcijańskiego, ponieważ precyzuje odpowiedź wiary chrześcijańskiej na podstawowe pytania, jakie stawiali sobie ludzie wszystkich czasów: "Skąd pochodzimy?", "Dokąd idziemy?", "Jaki jest nasz początek?", "Jaki jest nasz cel?", "Skąd pochodzi i dokąd zmierza wszystko, co istnieje?" Dwa pytania: pytanie o początek i pytanie o cel, są nierozdzielne. Obydwa decydują o sensie i ukierunkowaniu naszego życia i naszego działania. (KKK 282)"
Przyglądając się stworzeniu, można "dostrzec" Stworzyciela. Święty Augustyn poleca (Sermones, 241):
"Zapytaj piękno ziemi, morza, powietrza, które rozprzestrzenia się i rozprasza; zapytaj piękno nieba... zapytaj wszystko, co istnieje. Wszystko odpowie ci: Spójrz i zauważ, jakie to piękne.
Piękno tego, co istnieje, jest jakby wyznaniem.
Kto uczynił całe to piękno poddane zmianom, jeśli nie Piękny, nie podlegający żadnej zmianie?"
Bóg Ojciec pragnie, abyśmy Go bliżej poznali i pokochali tak, jak mówi przykazanie – z całego serca i wszystkich sił. W orędziach, przekazanych siostrze Eugenii Ravasio, a zatwierdzonych przez miejscowego ordynariusza, Ojciec Niebieski mówi:
"Przychodzę, aby rozproszyć przesadny lęk, który Moje stworzenia odczuwają wobec mnie. Pragnę dać im do zrozumienia, że Moja radość polega na tym, abym był znany i kochany przez Moje dzieci, to znaczy przez całą ludzkość obecną i przyszłą.”
(Bóg Ojciec mówi do swoich dzieci” s. Eugenia E. Ravasio, str. 13)
Modlitwa bł. Karola de Foucauld:
Mój Ojcze, powierzam się Tobie, uczyń ze mną, co zechcesz. Cokolwiek czynisz ze mną, dziękuję Ci.
Jestem gotów na wszystko, przyjmuję wszystko, aby Twoja wola spełniała się we mnie i we wszystkich Twoich stworzeniach; nie pragnę nic więcej, mój Boże.
W Twoje ręce powierzam ducha mego z całą miłością mego serca.
Kocham Cię i miłość przynagla mnie, by oddać się całkowicie w Twoje ręce, z nieskończoną ufnością, bo Ty jesteś moim Ojcem.
Amen
1 Dzień – wieczór
SŁOWO BOŻE O BOGU OJCU
Z księgi Rodzaju (Rodz 1,1; 1,30b -31a)
Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami.
Wtedy Bóg rzekł: (…) I stało się tak. A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre.
Z Ewangelii św. Jana (J 1,1-5):
Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła.
Rozważanie:
Boże Ojcze – powiedziałeś i powstał świat: niebo i ziemia, światło i ciemność, ląd i morze, słońce i gwiazdy, ryby, ptaki i zwierzęta, dzikie zwierzęta i trzody. Uczyniłeś też mężczyznę i kobietę, na swój obraz i podobieństwo swoje. Wszystko ma początek w Twoim Słowie. Wszelkie stworzenie może ciebie nazywać Ojcem swoim. Jakże piękne i dobre jest dzieło Twoich rąk. Choć nie mogę pojąć tego swoim rozumem ani zmierzyć tego coś uczynił to jednak uwielbiać Cię będę – Ojcze nasz i Panie. Niech Słowo Twoje Ojcze odnowi nasze życie!
Rachunek sumienia:
„Głupi [już] z natury są wszyscy ludzie, którzy nie poznali Boga: z dóbr widzialnych nie zdołali poznać Tego, który jest, patrząc na dzieła nie poznali Twórcy” (Księga Mądrości 13,1)
Jak często podziwiasz i zachwycasz się pięknem stworzenia?
Czy znajdujesz czas na podziwianie tego co stworzył Bóg?
Czy uwielbiasz Boga za wszystkie dary i dobrodziejstwa. Troszczysz się o to wielkie dziedzictwo?
Błogosław, duszo moja, Pana,
i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach! (Ps 103)